Ewangelia wg św. Łukasza 13, 22-30 (Niedziela 25.08.2019 r.)
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy.
Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»
On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”.
Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.
Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».
„Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!”.
Te zdania skłaniają mnie do zastanowienia się nad moim życiem i codziennym postępowaniem. Czy to co robię jest sprawiedliwe? Oczywiście chodzi o sprawiedliwość w rozumieniu biblijnym. Czyli czy to co robię, jest zgodne z zamysłem, jaki ma względem mnie Bóg? I tu otwiera się przestrzeń do działania, które powinno mieć stały charakter. Codziennie powinienem rozeznawać do czego, tu i teraz, powołuje mnie Bóg, a następnie to realizować. Tato daj mi mądrość do rozpoznania codziennych zadań i siły do ich realizacji.
Zaraz kolejne absorbujące zadania przede mną. Wstanie moja trzyletnia córka, zacznie się czas zabawy, nauki i poznawania świata z tatą. A Ty jakie masz zadania na dziś? Które z nich podobają się Bogu?
Życzę Ci odwagi w zmienianiu świata wokół Ciebie na lepsze.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba