„Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach”.
Dziś Jezus przestrzega mnie przed uczonymi w Piśmie. A dokładnie przed pewnymi ich postawami tj. pychą i zakłamaniem. Pokazuje mi że ludzie, którzy „urzędowo” są blisko Boga, mogą tak naprawdę być od Niego daleko. W tym kontekście przychodzą mi dwie refleksje:

Pierwszą jest to, że Jezus mówi o czynach uczonych w Piśmie. I to jest klucz. Ktoś może pięknie nauczać i tą naukę powinienem przyjąć, ale nie koniecznie muszę naśladować jego zachowanie. Jezus wzywa mnie do ciągłego rozeznawania, co jest dobre i zaprasza bym to dobro realizował.

Drugą myślą, zadaniem jest to co mogę zrobić dla takich ludzi. Dla kapłanów, którzy może po latach przeżywają kryzys lub wypaliła się im młodzieńcza gorliwość i została już tylko rutyna. Jezus mówi, że jak uderzy się w pasterza to owce się rozproszą (por. Mt 26,31) i będą łatwym kąskiem dla wilków. Potrzebuję kapłanów dobrych i świętych. A takimi może ich uczynić tylko Bóg, więc widzę tu zadanie dla siebie. Nie będę się oburzał, to trudne w moim przypadku, ale pomodlę się o potrzebne łaski dla kapłanów. O odwagę dla młodych, by nie bali się podjąć takiego powołania. A czasem zdobędę się samemu na odwagę i podejdę do kapłana np. po mszy świętej i pochwalę dobre działania lub jak trzeba upomnę z miłością.
Tato dziękuję Ci, za kapłanów.

Życzę Ci dobrego pomysłu na spędzenie Niedzieli.

Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba