Ewangelia wg św. Łukasza 14, 1. 7-14 (Niedziela 1.09.2019 r.)
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:
«Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.
Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».
Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».
„Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus przedstawia mi dwie postawy. Pierwsza to pogoń za zaszczytami i szukanie próżnej chwały. Druga to pokora i uniżenie. Dowartościowuje tą drugą postawę i zachęca do jej pielęgnowania. Robi to w praktyczny sposób nauczając w przypowieściach. Sam też pokazuje, będąc na uczcie w domu faryzeusza, że postawa pokory to nie unikanie ludzi i dobrej zabawy. To życie zgodne z prawdą o tym kim jestem i do czego zostałem powołany.
Jezu daj mi siłę do wybierania pokornego życia.
Tato dzięki Ci za Jezusa, który uczy mnie dobrego życia.
Życzę Ci mądrości w codziennych wyborach.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba