Ewangelia wg św. Jana 14, 23-29 (Niedziela 26.05.2019 r.)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie».
„Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,”.
Dziś Jezus uczy mnie jak Kochać Boga. Jest to prosta wskazówka – zachowaj moją naukę. Trud polega na wcieleniu jej w życie. Stosowanie zasad Ewangelii w codziennych wyborach jest wbrew światowym zasadom, gdzie wszystko musi się opłacać i przynosić sukces. W nauczaniu Jezusa sukcesem jest kochać Boga i bliźniego, a to polega na umieraniu dla innych. W świecie poświęcenie dla innych jest głupstwem, chyba że to się opłaca, wiąże się z korzyścią np. zyskaniem stanowiska, władzy, pieniędzy itp.
Jezus nie zostawia mnie samego w tym trudzie życia zgodnym z Jego nauką. Daje mi Ducha Świętego, Parakleta czyli wspomożyciela i pocieszyciela. On przypomina mi naukę i uzdalnia mnie do wybierania rozpoznanego dobra. Jego działanie mogę rozpoznać po tym, że mam wewnętrzny pokój. Mimo różnych zawirowań życiowych, jeśli żyję zgodnie z nauką Jezusa, On obdarza mnie pokojem, którego nikt nie jest w stanie mi odebrać. Jezu dziękuję Ci za Twój pokój.
Tato dziękuję Ci, za przykład Jezusa i dar jakim jest Duch Wspomożyciel.
Życzę Ci odwagi we współdziałaniu z Duchem Świętym. Nie bój się podejmować wyzwań wbrew „światowemu myśleniu”.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba