Ewangelia wg św. Łukasza 6, 17.20-26
Jezus zszedł z Dwunastoma na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu.
On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
«Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.
Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».
„Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom”.
Łukasz Ewangelista przedstawia biadanie Jezusa. Szczególnie dotyka mnie wezwanie o chwaleniu przez wszystkich. W tym kontekście przychodzi mi na myśl tekst Jezusa o tym, że letnich wypluwa się z ust, dosłownie wymiotuje się nimi. Ma tu On na myśli ludzi, którzy są nijacy, nie mają swojego zdania, którego potrafią bronić. Są jak chorągiewki, na wietrze. Jeśli ktoś coś mocnego powie już są przy nim, negując to co wyznawali do tej pory. Taki obraz pasuje mi do biadania o fałszywych prorokach. Bo tylko tacy nijacy głosiciele, fałszywi prorocy mogą się wszystkim podobać. Przyglądając się Jezusowi i Jego nauczaniu, widzę że część ludzi była zachwycona tym co mówi, ale część chciała Go zabić. Tak się dzieje, gdy się głosi prawdę i jest się prawdziwym prorokiem. Ludzie nie zostają obojętni i na pewno nie spodoba się to wszystkim.
Druga rzecz jaka mi przychodzi na myśl w kontekście tego biadania to konstruktywna krytyka. Łatwo jest kogoś chwalić, tak samo jak przyjmować pochlebstwa. Konstruktywna krytyka, aby była owocna musi pokazywać obraz całości tzn. dobre i złe strony. Ja doświadczam tego podczas konstruktywnej krytyki moich wystąpień. Miło mi się słucha pochlebstw, że coś jest dobre to często dodaje sił do działania. Ale tak naprawdę do mojego wzrostu przyczyniają się trudne do przyjęcia słowa, gdy żona czy koledzy, pokazują mi co jest jeszcze do poprawy i co należy zrobić, aby dane wystąpienie było lepsze. Dzięki takim uwagom, przekazanym z miłością, wzrastam, a to co robię staje się lepsze.
Tato dziękuję Ci za ludzi, którzy pomagają mi się rozwijać.
Życzę Ci odwagi i sił do pokonywania i przekraczania siebie.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba