Ewangelia wg św. Mateusza 11,25-30.
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić».
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».
„Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych”.
Jezus w dzisiejszej Ewangelii wzywa mnie, bym uczył się od Niego. Mam wziąć na siebie Jego jarzmo, czyli tak jak On kochać Boga i ludzi, przebaczyć, jak trzeba pocieszyć, innym razem upomnieć, jeszcze innym pobyć z człowiekiem, którego spotkam. Naśladowanie Jezusa w codziennym życiu, bywa trudne, jednak daje pokój i wytchnienie duszy.
Tato dziękuję Ci za Syna, od Którego mogę się uczyć.
Życzę Ci odwagi w zastosowaniu Jezusowych rozwiązań w codziennym życiu.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba