Ewangelia wg św. Łukasza 23,35-43.
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym». Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król Żydowski».
Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju».
„Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju»”.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus swoją postawą motywuje mnie do działania. Główną misją Jezusa było zbawienie wszystkich ludzi, czyli przyprowadzenie ich do Ojca. Jezus wypełnia to zadanie do końca. W ostatnich chwilach swojego życia obiecuje dobremu łotrowi spotkanie z Ojcem – bo tym jest raj, spotkaniem z naszym kochającym Ojcem, który jest wszechmocny. To spotkanie na pewno nie będzie nudne. Św. Paweł tak o tym pisze: „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”.
Ja jedynie powinienem odpowiedzieć na miłość Boga Ojca i odkryć w jaki sposób On chce bym przyprowadzał do Niego ludzi.
Tato dziękuję Ci, że czekasz na mnie.
Życzę Ci byś odkrył Boga jako dobrego Ojca, Tatusia.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba