Ewangelia wg św. Łukasza 10,25-37.
Oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego». Jezus rzekł do niego: «Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie».
„Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» […] Któryż z tych trzech okazał się […] bliźnim […] On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie»”.
W dzisiejszej Ewangelii utożsamiam się z postawą uczonego w prawie, który się usprawiedliwia. Zna odpowiedź na pytanie jak ma żyć, ale szuka wymówki, bo tak nie żyje. I w tym widzę podobieństwo w moim życiu. Doskonale wiem jak mam postępować, ale to bywa trudne i mi się nie chce. Usprawiedliwiam się więc na różne sposoby: a to że nie jestem pewny czy to wola Boża i w nieskończoność szukam Jego woli; a to układam sobie „teologię” podpartą nawet pismem Świętym usprawiedliwiającą moje lenistwo… A Jezus to wszystko dziś burzy i pokazuje, że nie wystarczy szukać i rozważać, trzeba działać, trzeba iść i kochać, okazywać ludziom dobro wbrew swojemu lenistwu, wbrew powszechnym zwyczajom i niesprzyjającym głosom.
Tato dzięki, że dałeś nam Syna który pokazuje nam jak mamy żyć w pełni.
Życzę Ci odwagi i sił by kochać ludzi.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba
Dzięki wielkie za przejrzyste omówienie Słowa Bożego. Idźmy, czyńmy. Nic mniej, nic więcej. Amen