Ewangelia wg św. Marka 4,26-34.
Jezus powiedział do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo». Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu». W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus pokazuje mi Królestwo Boże. Czasem może się ono wydawać najmniejsze, jak ziarnko gorczycy – w kraju Jezusa gorczyca ma wielkość ziarenka piasku, drobinki – ale z czasem rozrasta się i staje się czymś widocznym i ważnym, wielkim krzewem. I tak w moim życiu czynności, które wydają się nieważne i niezauważalne, jak np. wieczorna modlitwa, kilkuminutowa adoracja, pewnie są takimi ziarenkami gorczycy które z czasem stają się wielkim drzewem, choć nawet nie zdaję sobie z tego sprawy.
Życzę Ci wytrwałości w wierze mimo iż często nie widać owoców.
Jezus powiedział do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo». Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu». W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
„Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie”.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus pokazuje mi Królestwo Boże. Czasem może się ono wydawać najmniejsze, jak ziarnko gorczycy – w kraju Jezusa gorczyca ma wielkość ziarenka piasku, drobinki – ale z czasem rozrasta się i staje się czymś widocznym i ważnym, wielkim krzewem. I tak w moim życiu czynności, które wydają się nieważne i niezauważalne, jak np. wieczorna modlitwa, kilkuminutowa adoracja, pewnie są takimi ziarenkami gorczycy które z czasem stają się wielkim drzewem, choć nawet nie zdaję sobie z tego sprawy.
Życzę Ci wytrwałości w wierze mimo iż często nie widać owoców.
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba