Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, zbliżyli się do Jezusa i rzekli: «Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy». On ich zapytał: «Co chcecie, żebym wam uczynił?» Rzekli Mu: «Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twojej stronie». Jezus im odparł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?» Odpowiedzieli Mu: «Możemy». Lecz Jezus rzekł do nich: «Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane».
Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich: «Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».
„On ich zapytał: «Co chcecie, żebym wam uczynił?» Rzekli Mu: «Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twojej stronie»”.
Dziś Jezus zmusza mnie do zastanowienia się nad tym czego ja pragnę? O czym marzę? Dzisiejsza Ewangelia pokazuje mi, że nawet na pozór złe lub niepewne pragnienia mogą tak naprawdę być dobre, tylko trzeba bym zmienił sposób ich realizacji. Jakub i Jan, pragnienie wielkości powinni realizować poprzez służbę, taki jest pomysł Pana Jezusa. A czy ja znam już Jego pomysł na realizację moich pragnień?
Tato dziękuję za serce pełne pragnień i za to, że posłałeś mi swego Syna który pokazuje jak je realizować.
Życzę Ci radosnej rozmowy z Tatą. Niech zachętą staną się słowa psalmisty:
„Raduj się w Panu, a On spełni pragnienia twego serca” (Ps 37,4).
Szczęśliwy mąż i ojciec
Grzegorz Kociuba